τετραπλοειδία

η, Ν

βιολ.

η κατάσταση ενός τετραπλοειδούς κυττάρου ή οργανισμού, η οποία είναι πολύ διαδεδομένη στο φυτικό βασίλειο και σπανιότερη στο ζωικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetraploidy < tetraploid (βλ. λ. τετραπλοειδής)].